Sołtys: Radosław Malec
Rada Sołecka: Edmund Aksamit, Piotr Gawron, Janusz Gudowski, Jacek Kwapień
Makocice w liczbach:
Liczba mieszkańców: 376
Powierzchnia: 337,15 ha [3,37 km2]
Gęstość zaludnienia: 112 os/km2
[dane z 2021 r.]
Historia sołectwa
Makocice - wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie proszowickim, w gminie Proszowice. Oddalona jest około 3 km na północ/północny-zachód od miasta Proszowice. W latach 1975 - 1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krakowskiego.
Do polowy lat 60. XX wieku wieś nosiła nazwę Mąkocice i w latach 1954 – 1973 była gromadą - czyli najmniejszą jednostką podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954 – 1973.
Jak wiele miejscowości z końcówką -ice/-yce i ta najprawdopodobniej założona została za panowania króla Kazimierza III Wielkiego lub Władysława II Jagiełły (nie należy jednak uznawać tego za zasadę mogącą mieć zastosowanie do każdej nazwy miejscowości). Założenie wsi zostało przy tym oparte na prawie niemieckim. Nazwa wsi nie jest prosta do rozszyfrowania. Zapewne pochodzi od imienia założyciela, który mógł nazywać się Makota lub być jego potomkiem (sufiks -ic w staropolskim oznacza potomka – Makocic – Makocice). Sugerując się poprzednią nazwą sołectwa Mąkocice, można także wysnuć wniosek, że wieś miała coś wspólnego z produkcją mąki – może funkcjonował tu młyn lub wieś dostarczała zboże do osady zwierzchniej w celu produkcji właśnie mąki.
Osadnictwo musiało już istnieć na tym terenie od dawna. Dogodne położenie nad rzeką Ścieklec miało tu istotne znaczenie. Natomiast archeolodzy natrafili na ślady osady neolitycznej, osady z epoki kamienia, osady kultury łużyckiej, z okresu rzymskiego i ze średniowiecza. Odnaleziono również popielnice kultury łużyckiej (naczynia, w których przechowywano prochy zmarłych po ich całopaleniu).
Przez wieś biegnie w kierunku północ-południe główna droga powiatowa. Pozostałe drogi są gminne prowadzą do sąsiednich wsi oraz drogi dojazdowe do pól.
Wieś ma stosunkowo prosty układ. Od strony południowej występują łąki w pradolinie rzeki Ścieklec. Potem, wzdłuż dróg, jest rozlokowane osadnictwo, ułożone równolegle do rzeki. Pozostały teren - na północ od dotychczas wspomnianego – zajmują pola uprawne. Tu osadnictwo jest zasadniczo skupione przy głównej drodze powiatowej i równoległej do niej drodze powstałej po parcelacji terenów należących do dworu szlacheckiego.
Granice wsi mają prastary, historyczny przebieg. Od południa stanowi ją rzeka Ścieklec, od wschodu jest nią grzbiet wzgórza i wododział dopływów tej samej rzeki. Natomiast od zachodu granica biegnie wzdłuż dopływu Ścieklca. Jedynie na północy daje się odczuć pewne zaburzenie - spowodowane w przeszłości wymianą gruntów pomiędzy Makocicami i Kowarami. Szczególnym przypadkiem paradoksu historii jest fragment Kowar na północ od Makocic, który swym kształtem przypomina wyrostek robaczkowy. Możliwe, że północna część wsi Makocice była kiedyś pokryta lasami, które miały wpływ na kształt granic. Lasy jednak z czasem wycięto.
Dzisiejsza wieś liczy 376 mieszkańców (dane z 2021 roku), w czerwcu 1995 roku było ich 342, w styczniu 2005 roku – 344, a w 2011 roku – 354 mieszkańców.
W 1890 roku w Makocicach było 274 mieszkańców, przy czym część mieszkała w dworze. Szlachcic nazywał się Bukowski, a jego ekonom Machowski. Wszyscy włościanie byli wyznania rzymsko-katolickiego. Wieś należała do gminy Klimontów, powiatu miechowskiego, Guberni Kieleckiej.
Źródła:
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Makocice
- https://www.polskawliczbach.pl/wies_Makocice
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Makatka_(tkanina)
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Makata
- Opracowania znajdujące się w zasobach UGiM Proszowice
